Vliegschaamte en Vegafun
september 2, 2019
Vliegschaamte en Vegafun
De afgelopen periode lijkt klimaatbewustzijn een nieuwe dimensie te hebben gekregen en weet zo door te dringen in allerlei dagelijkse keuzes. De begrippen vlieg- en vleesschaamte zijn uitingen van deze dimensie. Ik denk dat het inderdaad noodzakelijk is dat we nadenken over hoe we ons verplaatsen en wat we consumeren, toch voelt het voor mij wat dubbel. De opgestoken groene wijsvinger kan voor sommigen ook overkomen als een opgestoken groene middelvinger. Klimaatbewustzijn zet allerlei verworvenheden van onze welvaart, waaronder dus het vliegen en het regelmatig eten van vlees, in een ander perspectief. Dit lijkt mij zeer terecht, maar de vraag is hoe we dit kunnen vertalen naar een meer op verleiding gerichte strategie in plaats van de groene vinger.
Afgelopen week kwam ik in dit kader een campagne tegen van Deutsche Bahn. In deze campagne wordt op een zeer geavanceerde gekeken hoe mogelijke reismotieven naar verre oorden kunnen worden vervangen door een alternatief dichterbij. Tevens krijgt de betrokkene de prijs te zien van beide reisopties. Wat mij betreft had daar ook wel de C02-footprint bij gekund. Zo geeft de campagne een verleidelijk en klimaatvriendelijker reisalternatief. Zo wordt vliegschaamte omgedraaid naar treinplezier.
Een ander alternatief is storytelling. Afgelopen zomer ben ik met de trein naar de Alpen gegaan. Helaas werd ik geconfronteerd met een stevige vertraging op de terugreis. We zouden het niet meer redden om ‘s avonds in Deventer aan te komen. De Deutsche Bahn snapt kennelijk als geen ander dat zoiets dergelijks ten koste kan gaan van het imago van de trein. We kregen een goed hotel in Frankfurt aangeboden en bovendien ontvingen we de helft van ons geld terug. Zo slenterden we op een mooie zomeravond onverwacht langs de oevers van de Main en hadden een mooie derde helft van onze trip naar de Alpen, dankzij een ritje met de trein.