Hete herfst

november 8, 2022

Hete herfst

Afgelopen maand heb ik ontzettend genoten van het weer. Het was een soort verlengde zomer met aangename temperaturen. Tegelijkertijd betrapte ik me op een soort weerschaamte, mag ik hier wel van genieten..? En tijdens deze hete herfst lijmden mensen zich vast aan allerlei voorwerpen. Hoewel ik het activisme van deze mensen waardeer en soms ook de frustratie voel dat er nog steeds onvoldoende gebeurt, heb ik toch wat moeite met dergelijke acties. Helemaal als het kunst betreft. Zachte waarden als natuur, milieu en cultuur moeten volgens mij juist samen optrekken. Tegen een economie die te veel uit is op kortetermijnwinst ten koste van natuur en milieu en soms ook mensen.

 

Zowel mijn weerschaamte als het lijmgedrag van activisten komen misschien wel voort uit dezelfde gevoelens. Bij klimaatverandering zijn we zowel dader, slachtoffer als omstander. We schamen ons als dader. We merken zelf steeds meer de gevolgen van klimaatverandering en voelen ons slachtoffer. Dat maakt het genieten van een mooie herfstdag, als omstander, een ambivalente ervaring.

 

Deze weinig productieve driehoek van dader, slachtoffer en omstander dreigt verlammend te werken. Wat mij enorm helpt, is te zien wat er allemaal wél gebeurt. Zo surf ik geregeld even naar ons eigen nieuws op de website en zie dat er zoveel gebeurt en zoveel mensen in beweging zijn. Zo ben ik niet meer alleen met mijn weerschaamte, maar zie de beweging waar we onderdeel van zijn.  En zo kan ik ook weer even genieten van de laatste zomerdagen in oktober.