Het oude normaal

mei 9, 2022

Corona lijkt ondertussen (voorlopig) achter ons te liggen. Hoewel er een verschrikkelijke oorlog is in Oekraïne gaande is, kunnen velen van ons van de vrijheid genieten. Er waren weer allerlei festiviteiten met afgelopen Koningsdag en Bevrijdingsdag. Collega’s ontmoeten elkaar weer bij het koffieapparaat op kantoor. Het is zelfs mogelijk om gewoon presentatie te geven voor een volle zaal.

Helaas komen ook andere zaken weer terug: het filenieuws duurt aanmerkelijk langer en op Schiphol krioelt het van de mensen. Zaken die ons milieu opnieuw belasten. Is dit een verwijt? Zeker niet, ik besef heel goed dat mensen de behoefte hebben erop uit te gaan en moeilijk de verleiding kunnen weerstaan. Zelf vind ik bijvoorbeeld het graadje minder stoken niet zo lastig, maar korter douchen is voor mij echt een opgave.

In het boek dat ik samen met Thomas van Slobbe heb geschreven, gaat een hoofdstuk over dit dilemma. De belangrijkste conclusies zijn dat er een volwaardig alternatief nodig is voor korte vluchten en prijsbeleid. Bovendien wordt duidelijk dat velen van ons met dit dilemma worstelen. Het is mooi om te zien dat er allerlei initiatieven zijn om mensen te verleiden andere keuzes te maken, bijvoorbeeld door met de trein te reizen in plaats van het vliegtuig.

Het is duidelijk dat op dit gebied de overheid ook aan zet is. Hoewel het regeerakkoord ambivalente gevoelens oproept, lijkt er toch sprake te zijn van een kentering. Helaas geen woord over vliegveld Lelystad in het regeerakkoord, hier moeten we kennelijk de regering nog overtuigen. Hiervoor zijn aankomende 14 mei 6 manifestaties georganiseerd om de Nederlandse luchthavens te laten krimpen.

Ondertussen zit mijn zoon op de veerboot uit Talinn (Estland), hij reist terug van een studiereis. Hij heeft gekozen voor de boot en trein. Een hele tocht, maar ook een groot avontuur. Ik wens hem een goede reis.